Η ψυχολογία της τελευταίας μέρας

Καλημέρα σας, λοιπόν, την τελευταία Παρασκευή του Αυγούστου. Την Παρασκευή που είναι πριν το τελευταίο σαββατοκύριακο του καλοκαιριού. Το σαββατοκύριακο, δηλαδή, που κλείνει τον τελευταίο μήνα του θέρους και υποδέχεται το φθινόπωρο που βρίσκεται με το ένα πόδι προ των πυλών.

Άραγε έχετε σκεφτεί ποτέ γιατί υπάρχει αυτή η παγκόσμια σημειολογία να δίνουμε ιδιαίτερη σημασία σε χρονικές στιγμές που τις χαρακτηρίζουμε τελευταίες μιας περιόδου;

Πρέβελη - Μαύρισε η ψυχή μας

Άλλος ένας παράδεισος χαμένος. Άλλο ένα κομματάκι γης απείρου κάλους χαμένο λόγο βλακείας, λόγο ανικανότητας, λόγω του ότι απλά ατύχησε να βρίσκεται στην Ελλάδα. Στην Ελλάδα που εγκατέστησε άλλο ένα σύστημα πυροπροστασίας, εκμεταλλευόμενη τα κοινοτικά κονδύλια, στα ΧΑΡΤΙΑ. Δεν τολμάω να φανταστώ την στιγμή που θα πλησιάσω ξανά την άκρη της χαράδρας στο Κουρταλιώτικο φαράγγι για να αγναντεύσω την απίστευτη θέα με τα φοινικόδεντρα. Τα φοινικόδεντρα που είναι ποια ριζομένα μόνο στην θύμησή μας, στην καρδιά μας, στην ψυχή μας. Στην ψυχή μας που καθημερινά μαυρίζει όλο και περισσότερο. Τί κι αν αναζητηθούν οι ευθύνες, τί κι αν εγκατασταθεί νέο σύστημα πυρόσβεσης, τί κι αν γίνει άλλη μια ΕΔΕ. 30 στρέμματα γης ήταν όλα κι όλα και τα καταφέραμε. Τα καταφέραμε όλοι μας οι νεο-Έλληνες, οι νεόπλουτοι και οι νεόπτωχοι, οι βλάκες αλλά και οι έξυπνοι, οι ψαγμένοι, οι εναλλακτικοί και οι εφησυχασμένοι να τα μαυρίσουμε. 

Δεν μας μένει πια τίποτα να ευχηθούμε, δεν μπορούμε να ελπίζουμε σε τίποτα για το μέλλον. Μετά την καταστροφή της Πάρνηθας, της Πελοποννήσου, της Πεντέλης, της Ρόδου, της Σάμου, της Χίου, της Εύβοιας, της Ελλάδας ολόκληρης τι θα μπορούσαμε άλλο να ευχηθούμε; Να μην ξαναγίνει τέτοια καταστροφή; Δεν θα ξαναγίνει! Είναι σίγουρο ότι για τα επόμενα 100 χρόνια δεν θα ξαναγίνει τέτοια καταστροφή στην Πρέβελη γιατί απλά δεν θα υπάρχει φυτό πάνω από ένα μέτρο σε ύψος για να καεί! 

Για το μόνο που μπορούμε να είμαστε ευχαριστημένοι από την ζωή μας αυτή την στιγμή είναι το γεγονός ότι προλάβαμε να περπατήσουμε έστω και για λίγο στον επίγειο παράδεισο της Πρέβελης πριν η  ελληνική βλακεία φτάσει μέχρι και αυτή την απομακρυσμένη γωνιά.       

Τη μέρα που σε γνώρισα

Τη μέρα που σε γνώρισα

Η Λένα Μαντά ξέρει πάντα να μας συγκινεί, να μας ταξιδεύει, αλλά και να μας προβληματίζει με την πένα της. Η γραφή της είναι όπως πάντα εκπληκτική, ενώ η ιστορία που μας παρουσιάζει τόσο κοντά στην πραγματικότητά μας που μας προκαλεί ανατριχίλα. Ένα βιβλίο που στις παρυφές του καλοκαιριού μας έβαλε σε σκέψεις, βοηθώντας μας να αναθεωρήσουμε αρκετά από αυτά που θεωρούμε δεδομένα στην καθημερινότητά μας.

Μας άρεσε και το blog που διατηρεί η συγγραφέας. Καλές διακοπές Λένα...

Εξόρμηση στα Χανιά (Μέρος 3ο)

Δημοτική Αγορά Χανίων

3^η Μέρα: Ο νομός Χανίων έχει τέτοια πληθώρα αξιοθέατων και παραλιών που είναι πραγματικά αδύνατον να τα επισκεφτεί κάποιος μέσα σε τρεις μέρες. Μετά την αρχική μας περιήγηση (μέρος 1ο) στις παραλίες του βόρειου άξονα με τα πολλά beach bars, αλλά και την εκπληκτική μέρα που περάσαμε στα Φαλάσαρνα (μέρος 2ο), ήρθε η ώρα να πάρουμε και μία γεύση από τις παραλίες της περιοχής του Ακρωτηρίου.

Μαθήματα ιστιοπλοΐας με μεράκι

Το ότι αξίζει κάποιος να ασχοληθεί με την ιστιοπλοΐα στην Ελλάδα των χιλιάδων νησιών και βραχονησίδων είναι δεδομένο. Ο ΝΑΣΠΟΡ είναι σίγουρα ένας σύλλογος λιγότερο γνωστός στον πολύ κόσμο, αλλά στημένος με μεράκι και κόπο από λάτρεις του αθλήματος. Αν και δεν έχουμε συμμετάσχει στα μαθήματα που διοργανώνει ο σύλλογος, θεωρούμε ότι ίσως είναι ο καλύτερος τρόπος στην Ελλάδα για να γνωρίσει και να αγαπήσει κάποιος την ιστιοπλοΐα. Καλή αρχή λοιπόν στην Νέα Σειρά μαθημάτων στην Ιστιοπλοΐα Ανοικτής Θαλάσσης (ξεκινά στις 06/09/10) του συλλόγου και καλές θάλασσες σε όλους.

Εξόρμηση στα Χανιά (Μέρος 2ο)

2^η Μέρα: Σήμερα θα εξορμήσουμε για μπάνιο στα Φαλάσαρνα (ή Φαλάσερνα). Στο δυτικότερο άκρο της Κρήτης, αμέσως μετά το Καστέλι, θα βρείτε μία από τις ωραιότερες παραλίες του νομού Χανίων. Με ψιλή άμμο και κρυστάλλινα νερά στα Φαλάσαρνα θα ευχαριστηθείτε ήλιο, θάλασσα και φυσικά το αγόρι σας, όπως λέει το γνωστό άσμα. Τα παιδιά σας μπορείτε να τα αφήσετε άφοβα να παίξουν σε μια ακτίνα αρκετών εκατοντάδων μέτρων, καθώς η θάλασσα είναι αρκετά ανάβαθη και η παραλία έχει πολύ μεγάλο πλάτος. Θα πρέπει να προσέξετε τον ήλιο, ο οποίος είναι αδίσταχτος ακόμα και κάτω από την ομπρέλα που θα αναγκαστήτε να νοικιάσετε. Τα παγωμένα και πεντακάθαρα νερά που θα βρείτε, όμως, σας ανταμείβουν στο έπακρο. Θα σας προτείναμε ανεπιφύλακτα να περιμένετε να δείτε και να φωτογραφίσετε οι πιο ρομαντικοί τον ήλιο που βουτάει στην κυριολεξία μέσα στην θάλασσα κατά το ηλιοβασίλεμα.

Paradise Vacation Club. Τομή στον τουρισμό ή κάτι άλλο..... ; (Μέρος 3ο)

Paradise Vacation Club

Σήμερα θα ολοκληρώσουμε την παρουσίαση μας για το Paradise Vacation Club και τις πρακτικές που ακολουθεί προκειμένου να πουλήσει το προϊόν του. Η αλήθεια είναι ότι ο ανταγωνισμός στην Ελλάδα της κρίσης και της συνεχώς αυξανόμενης ανεργίας είναι πλέον αδυσώπητος. Αυτό, όμως, δεν σημαίνει ότι ο σκοπός αγιάζει τα μέσα και ο καθένας μπορεί να χρησιμοποιήσει ότι πρακτικές του αρέσει. Στην ιστορία που σας παρουσιάσαμε στα 2 πρώτα μέρη (μέρος 1, μέρος 2) δεν μας άρεσαν τα παρακάτω:

Εξόρμηση στα Χανιά (Μέρος 1ο)

Ο νομός Χανίων προσφέρει πληθώρα επιλογών στους τρόπους διασκέδασης και στα τοπία που θα ήθελε ο επισκέπτης να απολαύσει. Σήμερα σας παρουσιάζουμε την δικιά μας πρόταση για ένα γεμάτο 3ήμερο στο νομό Χανίων που περιλαμβάνει λίγο απ’ όλα.

Paradise Vacation Club. Τομή στον τουρισμό ή κάτι άλλο..... ; (Μέρος 2ο)

Paradise Vacation Club

Επανερχόμαστε στο θέμα του Paradise Vacation Club και στις πρακτικές που χρησιμοποιεί ώστε να προσεγγίσει τον πελάτη με ένα άρθρο βγαλμένο από το αρχείο της Ελευθεροτυπίας με τίτλο 'Χρονομίσθωση με το στανιό' της Αγγ. ΜΠΟΥΜΠΟΥΚΑ. Η αρθρογράφος ως άλλος ήρωας του αγαπημένου sequel Back to the Future, μας περιγράφει με λεπτομέρεια τα βήματα που σας παρουσιάσαμε στο Paradise Vacation Club. Τομή στον τουρισμό ή κάτι άλλο..... ; (Μέρος 1ο) . Ρίξτε μια συνοπτική ματιά στο κύριο μέρος του άρθρου και εξασκηθείτε στο κλασικό παιχνίδι 'Βρείτε τις Ομοιότητες'...

A' Βοήθειες: Πνιγμός στην θάλασσα

Τελευταία ακούμε αρκετά συχνά για πνιγμούς στις ελληνικές θάλασσες. Δυστυχώς τα αυγουστιάτικα μελτέμια και τα χιλιάδες χιλιόμετρα της ελληνικής ακτογραμμής δεν βοηθάνε στην πρόληψη του φαινομένου. Για αυτό ας είμαστε έτοιμοι να βοηθήσουμε σε περίπτωση που κάτι πάει στραβά. Ένα πολύ κατατοπιστικό άρθρο από τον ΝΑΣΠΟΡ. Καλορίζικο και το καινούργιο site...

Α βοήθειες: Πνιγμός στη θάλασσα 

Το ταξίδι που λέγαμε...

Το ταξίδι που λέγαμε...

Η σημερινή μας πρόταση για το βιβλίο που θα πρέπει να σας συνοδεύσει στις καλοκαιρινές σας διακοπές. Η Αλκυόνη Παπαδάκη για μια ακόμα φορά μας ανταμείβει για την επιλογή μας με ένα βιβλίο γεμάτο ζωντανούς διαλόγους, ωραίες εικόνες, ενδιαφέρουσα πλοκή και αρκετή δόση συγκίνησης. Αν και δεν είναι νέα κυκλοφορία, αξίζει τον κόπο να το αναζητήσετε όσοι δεν το έχετε διαβάσει ακόμα...

Είναι άνοιξη! Απόβραδο.

Με πνίγει η άνοιξη. Μου κόβει την ανάσα. Δεν αντέχει πια η ψυχή μου να κουβαλήσει τόση ομορφιά.
Σαν να φορτώσεις στη ράχη μιας κάμπιας ένα κόκκινο ρόδι.
Φουσκώνουν οι φλέβες μου, πονάει το αίμα μου, παλεύουν να βλαστήσουν οι σπόροι μέσα μου και δεν υπάρχει χώμα για να ριζώσουν. Δεν υπάρχει αρκετό νερό να ποτιστούν.
Όταν έπρεπε να κόψω όλους τους άγριους θάμνους να ελευθερωθεί το τοπίο, δεν το 'κανα. Λυπήθηκα τα φίδια, που δεν θα είχαν άλλες φωλιές για να κρυφτούν.
Όταν έπρεπε να φυλάξω λίγο νερό, για ώρα ανάγκης, δεν το 'κανα.
Λυπήθηκα τ' αδέσποτα, που διψούσαν.
Τώρα... Τώρα, πώς να φυτρώσουν οι βολβοί; Πως να ποτιστούν τα όνειρα...
Παρ' όλα αυτά, δεν λέω πως δεν βρίσκω κάποιες λύσεις.
Πάντα υπάρχει ένα ξεχασμένο, άδειο κονσερβοκούτι στην ψυχή μου. Με φτάνει για να φυτέψω ένα λουλούδι, εποχιακό.
-Δεν ξέρω αν υπάρχει άλλο πλάσμα επί της γης, που να υπηρετεί και να λατρεύει τόσο το εφήμερο όσο εσύ! μου είπε κάποτε ένας εραστής μου.
- Αμέ Υπάρχει. Οι πεταλούδες! του απάντησα. 

Paradise Vacation Club. Τομή στον τουρισμό ή κάτι άλλο..... ; (Μέρος 1ο)

Paradise Vacation Club Η νέα βιτρίνα της αμαρτωλής χρονομίσθωσης διακοπών πίσω από νομότυπη κουρτίνα;

Πολλοί από εσάς θα έχετε πάει σε κάποια έκθεση επίπλων τον τελευταίο χρόνο. Θα έχετε οι περισσότεροι παρατηρήσει ότι στην έξοδο υπάρχει ένα ωραίο περίπτερο με μια κάλπη εκ μέρους του Paradise Vacation Club. Όπως σε ενημερώνουν οι υπεύθυνοι κληρώνουν 3 διανυκτερεύσεις είτε σε ένα ξενοδοχείο της Πάρου είτε σε ένα ξενοδοχείο της Πελοποννήσου.  Ας δούμε, λοιπόν, την εμπειρία που θα έχετε αν συμπληρώσετε τον λαχνό της συγκεκριμένης κλήρωσης...

Χαμένος παράδεισος

Συγχαρητήρια στους διοργανωτές της έκθεσης. Όλοι θα πρέπει να θυμόμαστε τον παράδεισο που χάσαμε, ώστε να κάνουμε ότι περνάει από το χέρι μας να τον αναγεννήσουμε. Στην Ελλάδα του 2010 δεν μας παίρνει άλλο να αποφεύγουμε να αναφερόμαστε σε θέματα που μας πληγώνουν και μας χαλάνε την διάθεση και να τα αντιμετωπίζουμε σαν να μην έγιναν ποτέ.

in.gr - H Πάρνηθα μετά την καταστροφή του 2007 από τον φακό του Έκτορα Δημησιάνου: "Οι φωτογραφίες που τράβηξε ο Δημησιάνος κατά τη διάρκεια των επόμενων εβδομάδων και μηνών απεικονίζουν μια Πάρνηθα φρικτά μεταλλαγμένη θυμίζουν το σκηνικό κάποιας ταινίας επιστημονικής φαντασίας αναφέρει ο Γ.Σταθάτος για την έκθεση."

Η κρίση ήρθε για να μείνει...

Η κρίση είναι εδώ, θα χτυπήσει την πόρτα όλων μας και το ερώτημα είναι πώς ο καθένας από εμάς θα αντιδράσει. Ας δούμε, λοιπόν, μαζί τρόπους αντίδρασης που συνάμα θα είναι και τρόποι επιβίωσής μας μέσα στον κυκλώνα που θα μας χτυπήσει.

Ο κουφός, ο λαός λέει ‘Στου κουφού την πόρτα όσο θέλεις βρόντα...’, δυστυχώς για μας, όμως, αυτός που χτυπάει αυτή την φορά την πόρτα είναι ανυπόμονος όσο και επίμονος. Είναι αποφασισμένος να χτυπάει την πόρτα για όσο χρειαστεί μέχρι τα περήφανα αυτιά μας να τον πάρουν χαμπάρι και να του δώσουν προσοχή. Σε περίπτωση που δεν δει κάποια ανταπόκριση κανείς δεν μας αποκλείει ότι θα μας ρίξει και το σπίτι ώστε να δηλώσει παρόν.

Ο φυγάς, η τάση που επικρατεί περισσότερο στην νεολαία τους τελευταίους μήνες είναι η φυγή. Η Ευρώπη, η Αμερική, η Γη της Επαγγελίας, η κάθε γωνιά του κόσμου πόσο διαθέσιμη και φιλόξενη μπορεί να γίνει, όμως, για τον Έλληνα φυγά; Υπάρχει άραγε καλύτερη ζωή, όχι μετά θάνατον, αλλά έξω από την Ελλάδα της κρίσης των πάντων; Ίσως οι πιθανότητες επιτυχίας να είναι μεγαλύτερες, αλλά και το τίμημα της φυγής εξίσου βαρύ. Δεδομένου της παγκόσμιας οικονομικής κατάστασης άραγε αξίζει τον κόπο;

Ο μαχητής, ακούει το χτύπημα στην πόρτα και πριν προλάβει να πάρει ανάσα την έχει ανοίξει βίαια ώστε να δείξει τις προθέσεις του στον απρόσμενο επισκέπτη από την πρώτη στιγμή. Είναι, όμως, αυτή την φορά ο αντίπαλος στα μέτρα του; Για να βγει στην μάχη κερδισμένος θα πρέπει να συγκρουστεί με τόλμη, αλλά και επιμονή με μεγαλύτερη ένταση από ότι υπολόγιζε και σίγουρα χρησιμοποιώντας το μυαλό του περισσότερο από το κανονικό. Αν τελικά θα νικήσει μάλλον θα το μάθουμε στα σημεία, στην περίπτωση που έχει αποφύγει το knockout.

Ο διπλωμάτης, δέχεται να φιλοξενήσει τον καινούργιο επισκέπτη, τον κερνάει κρασί και κουλουράκια των θηλυκών της ζωής του, κουβεντιάζει μαζί του και παράλληλα κερδίζει χρόνο. Χρόνο να καταστρώσει το σχέδιο του, να αναγνωρίσει την στιγμή που θα κάνει την επίθεσή του, την στιγμή που θα καταφέρει να ξεφορτωθεί την αρμένικη βίζιτα που τον βρήκε. Στόχος του δεν είναι να τσακωθεί με τον επισκέπτη του, αλλά να τον κάνει να πάει σε άλλη γειτονιά αποχωρώντας φιλικά. Ίσως στο τέλος να θέλει να λαμβάνει και καμιά κάρτα του από τα νέα μέρη που επισκέπτεται.

Ο απελπισμένος, κοιτάει το άδειο σπίτι γύρω του, βλέπει την πόρτα του έτοιμη να πέσει ακόμα και με την ανάσα αυτού που θέλει να την χτυπήσει (έστω και αν την λυπάται) και η απελπισία τον πνίγει. Ένα πνίξιμο που μεταφράζεται σε κάθε λογής λογική, παράλογη, βίαιη, θανατηφόρα, σπασμωδική ή διαρκείς αντίδραση. Το σίγουρο είναι ότι οι πιθανότητες του είναι τόσο λίγες, όσο των δελφινιών του Αττικού Πάρκου να ξανακολυμπήσουν σε ανοιχτή θάλασσα.

Το σίγουρο είναι ότι όσο και αν κάθε εβδομάδα τα ΜΜΕ είναι ικανά να μας αλλάξουν την εικόνα για το μέλλον μας, και από εκεί που αρχίζουμε να ξαναθυμόμαστε τις παλιές καλές δραχμές να βρεθούμε ξαπλωμένοι σε μια παραλία λέγοντας την γνωστή φράσει ‘Μπόρα είναι θα περάσει...’, η κρίση είναι εδώ και θα χτυπίσει την πόρτα όλων μας. Αποφασίστε πως θα αντιδράσετε, προετοιμεστίτε κατάλληλα και περιμένετε να ακούσετε το πρώτο χτύπημα... (εκτός αν είστε κουφοί)        

Καλησπέρα, καλή εβδομάδα, καλό μήνα...

Δημητρούλα

Καλησπέρα, καλό μήνα, καλή εβδομάδα, καλές διακοπές... Η πρώτη Δευτέρα του μήνα, και δη το Αυγούστου, πάντα αρχίζει αισιόδοξα για τους Έλληνες. Από το πρωί στο γραφείο ακούω ευχές από όλους για τα πάντα, η καινούργια εβδομάδα, ο νέος μήνας, η νέα μέρα κάνουν τους πάντες πιο χαμογελαστούς, πιο αισιόδοξους, πιο εύκολους να σου ευχηθούν ολόψυχα.

Απολαμβάνοντας, λοιπόν, έστω και για λίγο αυτόν τον τόνο αισιοδοξίας στον μικρόκοσμο του γραφείου μου ξεκινάω το όμορφο ταξίδι στην σύγχρονη blogόσφαιρα του διαδικτύου. Ένα ταξίδι με θέση κατάστρωμα σε ένα πλοίο ήδη ξεχειλισμένο με επιβάτες κάθε λογής: άπειρους και ενθουσιώδεις νέους, επιθετικούς επιχειρηματίες, ρομαντικούς μετανάστες και φυσικά λαμόγια κάθε μορφής. Ο συνωστισμός μου θυμίζει το πρώτο έτος των σπουδών μου, όταν και γυρίζοντας με το Δημητρούλα από την Μύκονο (ταξίδι οργανωμένο από τις νεολαίες των σχολών) βρέθηκα να μην βρίσκω χώρο ούτε να ανασάνω.

Ας βγούμε, λοιπόν, όλοι μαζί στο κατάστρωμα, ας πάρουμε βαθιές ανάσες και μέσα στην ζάλη που προσφέρει η θαλασσινή αύρα και ο μεσημεριανός ήλιος ας μιλήσουμε για την ελληνική μας καθημερινότητα. Λόγια του καταστρώματος που λίγοι θα τα ακούσουν πριν τα πάρει ο αέρας και ακόμα πιο λίγοι θα είναι ικανοί να τα θυμούνται στο τέλος του ταξιδιού.

Φίλοι μου σας εύχομαι καλό απόγευμα, καλό μήνα, καλή εβδομάδα, καλές διακοπές, καλή αρχή....